Bugün toplumumuzda, özellikle düşünce alanında aksayan yönler ve anlamsızlıklar var.

ACIYORUM, bu aksaklıkları ve anlamsızlıkları, sadece fikirle en can alıcı yerinde, en vurucu sözlerle, yanlışlıkları mantıksızlıkları yakalamayı usul bilerek, en doğru yargıları hiç itiraza meydan vermeyecek şekilde ifade etmeyi ve daha sonra düzeltmeyi yapacak olanlar için fikrî çözüm yolları açmak düşüncesinin ifadeye dökülmüş şeklidir. (Kardelen’in ilk sayısı)

Hâlâ ve her şeye rağmen var olduğuna inandığımız

DÜŞÜNEN ADAM'A!..

Yeryüzünde Türkçe konuşan yarım milyar insana rağmen, en kabadayı kitabın baskısı bile 4 basamaklı sayıyı aşamıyor... Bin bir zorlukla piyasaya sürülebilenlerin ömrü de bir baskılık... Kalemle geçinmenin hayali bile lüks olan bu ülkede, kalem faaliyetleri ikinci iş... Bazı mürekkep yalamışların “hobisi” sizin anlayacağınız...

Her şeyle her şey arasında var olan çok yönlü bağlar, bağınlar, bağıntılar, bağlantılar sebebiyle maddeyi altına çevirmek mi önemli, yoksa her şeyden öte cisimleri, cisim haritalarını keşfetmek mi…

İskelenin köşesindeki kafeteryada, buğulu pencerelerden birinin önündeki ahşap masada oturuyorlardı. İskeleye yanaşan vapurun ışığı, beyaz masa örtüsünün üzerindeki yapma çiçeklerle dolu vazoyu aydınlattı. İpek, bakışlarını önünde duran kitaptan kaldırdı:

-Okuduğum şiirler ve şairler aklımda kalmıyor hiç, dedi.

Çıkış beyannamesinde ülkenin kültür ve fikir fotoğrafını çeken ve daha başlarken “Bizimkinden daha geniş dergi mezarlığı olan bir ülke bileniniz var mı?” diyerek başladığı işin zorluğunu gösteren kaç dergi var?... Yirmi sekiz yıl önce… Dile kolay, o günün delikanlıları, şimdi çoluk çocuğa karışmış olgun insanlar; olgunları ise artık bilge…

İşte bu, derdi “Ötelerin ötesi, onun da ötesi…” olanlara yaraşır bir tavır.