Hz. Mevlâna, ter vemümasil ifrazat karşısında insanın takındığıtavra bakıp, nefsin tıynetini, bencillik ve kibrini faş eder: "Başkalarınınkilerden tiksinir, kendisininkilerden en ufak bir rahatsızlıkduymaz;kendisini bu derecedemübalağa eder.O farklıdır ve başkalarından üstündür."Üzerinde tiksinilecekşey olmayan varlık... Tanrı... Brehbreh!.. Kendiniyüce görmek uğruna, kendini kandırıyor.
Bu tavrın bir istisnası yok değil... Kerkük türküsü, bunu zarif bir şekilde ifade ediyor:
"Yaz günü temmuzda,
Sen terle, ben sileyim!"
Değil tiksinmek; hoşlanarak, memnuniyetle, hattâ bu imkânı bulduğu için sevinçle silinecek, sevgilinin terleri... Şefkat ve merhametle, sevgiyle, itinayla... Bir sefer değil, hep... Kıyamam senin terlemene...
Bir başka türküdeki ifade bunun da fevkinde:
"Sen doldur ben içeyim
Gerdanından akan teri"(Soma, Erciş, Adana türküsü olduğu söyleniyor)
Annelerin çocuklarının ellerini ayaklarını okşayıp, "yerim seni" dedikleri gibi mecaz... Canan, o derece sevimli... Tiksinmek değil, ikrah bile akla gelmez... Candan aziz... Cihandan üstün... O yoksa can da, mal da, cihan da gerekmez...
"Ya Rab bana cismü can gerekmez,
Cânân yok ise cihân gerekmez."(Fuzûlî)
Hattâ sevgiliye sunduğu için, canını almaya gelen Azrail'e, 'verecek bir şey yok' diyecektir:
"Azrail'e can vermezem, canan aldı canımı"(Erzincan türküsü)
İHTİLAL Necip Fazıl Kısakürek
Yeryüzünde ihtilâl, insanoğluyla beraber başlar.
Yirmibirinci Asra doğru dünyaya sığmayacak kadar ürediği görülen insanoğluna, en başta, doğrudan doğruya ilk insan, babasız ve anasız Âdem Peygamber, ilk tevhid ve hakikat vahidini temsil edici nirengi noktasıdır. İnsanoğlunun, üreyişinde kendisinden hiza ve istikamet alacağı ilk müspet ve hak kutup...
NİYE YAZIYORUM? Dergi Editörü
Müjdecim, Kurtarıcım, Efendim, Peygamberim;
Sana uymayan ölçü, hayat olsa teperim!
Allah'a hamd olsun.
Üniversiteye başladığım ilk yıldan beri, 1994'ten bu yana, bir sayı hariç -ki onda da askerdim- bu sayfalarda yazıyorum.
Şükrediyorum, sebep olanlara dua ediyorum.
Önce nefsim için yazıyorum. Onu terbiye etmek için. Çocuklarım için yazıyorum. İleride babalarının ardından okunacak bir fatiha'ya vesile olur ümidiyle. Temiz ağızla bizim için de dua edecek, masum, mütevekkil, içli Müslümanlar için yazıyorum, yazıyoruz.
15 TEMMUZ'DAN DERS ALACAK MIYIZ? Site Editörü
Risâletpenâh Efendimiz'e Medine'ye hicret etme izni verildiğinde yol arkadaşı olarak Hz. Ebubekir'i yanına almıştı. Ancak yolcular Efendimiz ve Hz. Ebubekir ile sınırlı değildi. Hz. Ebubekir'in azatlı kölesi Amir bin Füheyre Hazretleri ve kılavuz Abdullah bin Üreykıt da yolcular arasındaydı.
İnsanın, mensubu olduğu millet hakkında değerlendirme yapması kolay değil. Bizce bunun iki sebebi var; birincisi içerisinde yaşayıp, genlerini taşıdığımız milletin kendine has özelliği: Överken de, yererken de ölçüyü kaçırıyoruz. "Orta Asya’dan yola çıkan milletimiz..."diye başlayan hamaset yüklü nutuklarla, "el âlem aya giderken, biz hâlâ..." şeklinde...
“Allah ve Resûlüne itaat”'te bir muvazene kurmuş; bu istikamet boyunca, bütün dünyayı karşısına alacak kadar gözü kara; hem ferdî plânda, hem i&cced...
Dışarıdan plânlamalı, destekli ve idareli hain darbe girişiminin üzerinden tam 1 yıl geçmiş... Hani bazı filmlerde olur ya, yönetmen sahne geçişiyle “alternatif gerçekliği” gösterir. Filânca hadise öyle değil de böyle olsaydı, şu seçimi öyle değil de böyle yapsaydı tarih çizgisi nasıl değişirdi diye… Esasen kuantum fiziği ve Teorik Fizik’te de bu...
Terör devleti İsrail’in Mavi Marmara Katliamı’nı müteakip Wall Street Journal gazetesine konuşan ve “İsrail’in otoritesine baş kaldırılmamalıydı” diyen Gülen, Ankara’yı suçlamış İsrail’e arka çıkmıştı.
15 Temmuz tutuklusu bir hain mahkemeye götürülürken, üstündeki tişörtte "hero-kahraman" yazıyormuş... Tarihte, herhalde, bu kadar kalleş, bu kadar omurgasız "hainler" görülmedi; veya vardı da, biz saflığımızdan fark edemedik. O ibare de, İngilizce... Onu bile Türkçe yazabilecek yürek yok nasipsizlerde. Böyle alçakça ve mıymıntı bir şekilde söylemek onlara mahsus. Mahkeme ifadeleri de aynı; yahudile...
Tüm gazetelerimizin toplam tirajı, 70milyon nüfusa karşılık, 3,5 milyon… Elâlemin memleketinde tek gazete bile çift rakamlı tiraja sahip. Mesela Japonya’da günde 13 milyon satan gazete var. Bizde nüfus artıyor, gazete tirajları yerinde sayıyor, hattâ azalıyor. Demek ki “basın” diye piyasaya sürülen kâğıt parçalarına millet güvenmiyor. Bu güvensizliğe rağmen basından ödleri kopanlara yazıklar olsun!
