|
İSİMSİZ SEVGİLİYE MEKTUPLAR -2-
Züleyha Koç  Sayı:
39 - Ocak / Mart 2003
 Cankuşum, ciğerparem, yürekyarısım,
Burada bir hastane sabahında, adresini bilmeden yine sana yazıyorum… Çok aramama rağmen sana ulaşmak mümkün olmuyor. Oysa sana hasretimi ne iyi bilirsin sevgili… Hiçbir zaman olmayacağını bilerek.
Ah… Sevgili!
Sen ki Dilrübamdın benim, Bab-ı hayatım!
Gülistanım! Oysa şimdi baykuş tünemiş hazan bahçelerine gül dikeni devşirir ellerim.
Cankuşum, Ciğerparem
Sen dört mevsimdin hani! Seninle çiçek açardı tomurcukların. Seninle gökyüzünün mavisini, güneşin sıcağını sevdim.
Ruhçiçeğim!
Sonbaharın şairlere has lezzetini sen vermiştin oysa.
Ve kışın dondurmadığını, karın aydınlık demek olmadığını senden öğrendim.
Ve seninle sevdim ayaz geceleri, kendimi, mevsimleri… Ruhum! Yürekyarım!
Şimdi bir hayal sevgiliye dizeler yazmaktan öteye gidemiyor ellerim. Göremiyor gözlerini gözlerim.
Bab-ı hayatım! Hayat iksirim! Hüzün çiçeğim! Ya sen gel artık; ya bir haber ver, ben sana geleyim.
|
2014 kez okundu.
Yazara Mesaj
