Naat
Yasin Semiz

  Sayı: 79 - Ocak / Mart 2014

Tweetle

Selâm sana ey Resul.. Ey Muhammed-ül Emin

Sıla’m sana efendim.. Rahmeten li’l Alemin..

Nasıl anlatsam seni, acizdir kâğıt kalem

Rahman diyor “ Olmasan, yaratılmazdı âlem”

Sen ki en sevgilisin Yüce Allah indinde

Sen ki en son peygamber, gönderilen son dinde

Seni anlatmak için yazılıyor her naat

Şefaat ey Resulüm, ey Resulüm şefaat

Senin şefaatine muhtaçtır bu serseri

Çünkü sensin efendim iki cihan serveri

Kâinatın her sırrı bakışlarında saklı

Sen fetanet-i azam.. Aştın akılla aklı

Sen ki sabır güneşi ve hüzün peygamberi

Kokun kıskandırıyor bütün misk-i amberi

Hayatın ki bir rehber, güzellikle bezeli

Sen iffet heykelisin, sen güzeller güzeli

Mucize: ilimlerin yetemediği sınır

Sende büyük mucize, ölümsüzlük denen sır

Seni sevmek insana, onurların onuru..

Görebilsek bir kere yüzündeki o nuru..

Sana dokunan eller incinmedi bir daha

Sensiz kalpler geceydi, senle çıktı sabaha..

Seni öldürecekler seninle buldu hayat

Sen varsan her şey taze, sen yoksan her şey bayat

Sende mevcut herkese adalet ve merhamet

Gül ki gülüşünü tüm yaralara merhem et

Zaman ki bir tek senle sonsuzluğu vurmakta

Her soluğun bir rüzgâr, inkârı savurmakta

O güzel gül yüzünü göremedik biz, kader...

Ama ümmetiniz ya siliniyor her keder..

Beri gel sen ey keder ve sen ey gam beri gel

Gel de yüzümüz gülsün rahmet Peygamberi gel