|
Dünya sokağı
Hüseyin Selçuk Bozkurt  Sayı:
84 - Nisan / Haziran 2015
 Benim olan sokaklar kimsesiz kalmış yine
Acaba bir gün can gelir mi aciz bedenime
Kimse yok burada bomboş bir sokak
Ben ruhlara bakarım hepsi de korkak
Bir beden düşün varlık için de yok olan
O beden ki utanmalı yaşadığından
Bu dünya ki cesetler topluluğu
Üstü hava ile örtülü mezar yoksunu
Garip ama bedenlerin hepsinde bir düşünde
Acaba yaşayabilir miyim düşümde
Sorunun basit cevabın zor olduğu dünyadayız
Etrafımıza baksınlar bomboş bir sokaktayız
O sokak ki kendi varlığından yoksun
Ey az kişiye uğrayan vicdan bir varsın bir yoksun
Benim olan sokaklar kimsesiz kalmış yine
Acaba bir gün can gelir mi aciz bedenime
Kimse yok burada bomboş bir sokak
Ben ruhlara bakarım hepsi de korkak
Bir beden düşün varlık için de yok olan
O beden ki utanmalı yaşadığından
Bu dünya ki cesetler topluluğu
Üstü hava ile örtülü mezar yoksunu
Garip ama bedenlerin hepsinde bir düşünde
Acaba yaşayabilir miyim düşümde
Sorunun basit cevabın zor olduğu dünyadayız
Etrafımıza baksınlar bomboş bir sokaktayız
O sokak ki kendi varlığından yoksun
Ey az kişiye uğrayan vicdan bir varsın bir yoksun
Her şey bir düzen içinde mesela şu kainat
İnsanı deli edecek tek şek küçücük bir hissiyat
Müebbet yemiş dünyada çoğu insan
Hapsolmuş düşünceler fikirsiz kalmış insan
Ama bizi biz yapan şeydir düşünceler
Fikre saygı olsa azalacaktır üzüntüler
|
2100 kez okundu.
Yazara Mesaj
