|
Şule
Fatih Zeyrek  Sayı:
92 -
 Gece ufukta azgın bir devin esrârıyla
Kızıl guruptan bâkî son ışık hüzmesini
Yutuverdi hun ile gündüzün şen sesini
Baykuşlar haykırdılar zulmetin ikrârıyla.
Kavi eserek rüzgâr penceremde ihtizaz
Söndürme hevesiyle masamda yanan mumu
Göğsümde titreterek sabaha umudumu
Sanki hissediyordu sonu gelmeyen bir haz.
Geceler gündüzüme bir soğuk musallâdır
Dem çeken servilerin hışırtısı salâdır
Zulmet aydınlıklara indirilmiş bir perde.
Bu leylî ufukları boğacaktır bir şûle
Sonra bütün mevcûdât seyredip hûşû ile
Râm olacak ebedî tulû eden seherde.
|
1469 kez okundu.
Yazara Mesaj
