SEVDİĞİM İLK ADAM
Yağmur Sayan

  Sayı: 64 - Nisan / Haziran 2010

Tweetle

Hüzünlü bir sabahtı. Gözlerin gözlerimdeydi; dikkat et hayat törpülemesin seni incitme kimseyi dedin bana. Gitme vaktim gelmişti. Saatler saniye gibi geçmişti yanında. Sevdiğim ilk adam bırakıyordum ardımda seni çaresizce. Ağlıyordum bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim. Allah´a emanet ettim seni çünkü biliyorum ki Rabbim çok iyi bakacak sana. Yalnızım artık kendimden başka kimsem yok. Sevdiğim ilk adam elimi sıkı sıkı tutan kimsem yok... Yürürken yolda arıyorum seni gördüğüm herkesi sen sanıyorum. Sensizliğimin feryatlarını hissediyorum; hiçbir yere sığdıramadığım yüreğimde. Hayallerimin tek sahibi; bugünüm; yarınım Rabbimin bana verdiği en güzel armağan BABAM... Özledim derin derin sohbetlerini. Korkulu rüyalarımdan uyandığımda varlığını istiyorum sadece. Bir bilsen seni nasıl özledim. Nefesini özledim; gözlerini özledim. Sevdiğim ilk adam kızım deyişini özledim... Seni düşünerek her ağlayışımda başımı hep dik tutuyorum. Sen öğrettin bana hiç yılmamayı; başımı hep dik tutmayı... Sana uzanan yollar neden bu kadar uzak? Veya ben neden yanında değilim? Hayat mücadelesi miydi seni benden ayıran. Sevdiğim ilk adam yolunu gözlüyorum. Çıkıp gelsen şu kapıdan; dizlerimin bağı çözülür inan. Ayakta duramam karşında. Şükürler olsun Allahım... İyi ki babamsın... SEVDİĞİM İLK ADAMSIN...