Şu yemek uzmanlarının zorlama buluşlarıyla ortaya çıkan kaya pasta, kütük pasta, papatya pasta gibi yeniyetme icatlar var ya; tam da onları hatırlıyorum üst üste yığılmış gibi duran taşları görünce.

Hangi usta el bunları böyle sırasınca dizdi, hangi kremacı süsledi bu muazzam görünümlü pastayı diye akıl erdirmeye çalışıyor, sonra da onun kim olduğunu hatırlıyorum.

Her zaman geçerim bu yollardan. Her seferinde severek, ilk defa görüyormuş gibi, açlıkla izlerim dışarıyı.

Rabbim kelimeler ver, seni yazabilecek,

Gönlüm bir evren olsun, beynim semaya mercek,

Zerrenin sözlerini duyabilsin kulağım.

Mânevî âlemlerden, boş dönmesin ulağım.

Ey benim seher yelim, derunum, serin buğum.

Aldığım her nefeste, sen oldun varım yoğum.

       Ekmeğim suyum aşım, ana bağrı, yâr dili.

       Karanlık leylimde benim, can evimin kandili.

Ey Ruh! Gel neredeysen,

Kaybettik, arıyoruz.

Çileyle dolu günler,

Sefalet sürüyoruz.

Gözlerinde bir cennet

Kalpten sunulan nimet

Yüzündeki bereket

Hepsi senden fazlası

Dünyanın en tatlı güzel meyvesi

Bütün insanların düşü hevesi

İlâçmış ruhuma o tatlı sesi

Evlâttan ayrılmak kormuş ah dostum!