Diyorlar ki “bir tokat ile ölür mü insan”

Allah dilerse ölür… Allah o kudreti verdi mi tokat atana, onun önünde kim durabilir… Bir tokat olmaya cüsse lâzım, hak cevherinden nizam lâzım… O tokadı atmaya “ehil”, o tokadın kudretini Allah’tan almaya “lâyık” olmak lâzım…

Hz. Musa (as) bir tokat attı ve bir (kıpti) öldü…

İğneyi deliğinden tutanla çıngırağı sesinden tutan acaba aynı kişi mi; aslanağızları büyüyor gür, bir avuç kendi köşemde; bir sahaftan öğreniyorum tedrîci raf terbiyesini, biçimi sevmiyorum; uyumsa noktasını kaybetmiş başka başka icrâlarda gümrah; benden uzak dağların, göz değmemişliğine çoban olmak, en benden razı olunan şey de bu olurdu belki, o zaman sebeptense doğrunun grameridir ölçü;

'Dünya bir öküzün boynuzları üzerinde duruyor'… Ahıra girdiğinde gece; dışarı çıktığında gündüz oluyor… Bu düşünce 'bilim(?)' 'adam(?)'larınca çürütüleli, uzaydan görüntüler çekilip 'her şey açığa kavuşturulalı?' çok oldu…

Ben de 'gerçekten' 'yaşamaya' ve 'adam' olmaya çalışan biri olarak iddia ediyorum ki: 'Dünya dubaların üstünde duruyor'…

Nasıl mı?

Buralara yine yağmur yağıyor, fakat bu sefer fırlatamıyorum kendimi yağmur altına; bilirsiniz, bu zamanda evler, akşam ezanından sonra dışarı çıkamamanın da çatısıdır. Zaten geçtir vakit, bu saatte bazılarının yeri evinin içinden başka bir yer değildir. Bazıları için evler çok istediği halde dışarıda olamamanın, orada olanların arasına karışamamanın da adıdır. Çünkü orada olmak, oraya karışmak, dışarda olmak bir tercihtir esasında ve her tercih, bir şeylerden vaz geçmeyi gerektirir.