İsa Yusuf Alptekin (1901-1995)… “Asıl vatan”, hattâ “Anavatan” denmek hakkı iken, “Unutulmuş vatan” haline gelen, getirilen Doğu Türkistan’ın çilekeş ve mahzun devlet adamı… Bir zamanların, unutturulmuş vatanı Doğu Türkistan dâvâsının sembol ismi… Teşkilâtlı ve güçlü, imkânlı ve kalabalık, Türk’ün ilk düşmanı Çin karşısında dâvânın fikirle, görüşmelerle, anlatmakla, uzun vâdede kazanılabileceğini söyleyen ve bunun için bir ömür, dünya çapında gayret sarfeden mücahit… Kendisi 5 kıtada 35 ülkede dâvâsını anlattığını söylüyor. Dâvâyı, Türk dünyasının ve İslâm âleminin, hattâ dünya kamuoyunun meselesi haline getirmeli... Daha doğrusu, onların da meselesi olduğunu fark ettirmeli. Zulüm, ilelebet devam edemez. İnsanlık haysiyeti, eninde sonunda haklıdan yana, mazlumdan yana olur. Zalimin akıbeti, eninde sonunda küçük düşmektir. “Hakikat şudur ki zalimler asla felâh bulmazlar” (Kasas, 37)
Her bağrı yanana su vermekte büyük ecir vardır. Hadis meali… Emri ve içinde geçen her bağrı yananı nasıl anlamalıyız? Susuzluktan ölmek üzere olan köpeğe su verene, üç piyade hac sevabını bağışlayan velî muhakkak ki hadisi hakkıyla anlamıştı…
Dost, düşman fark etmez, ten rengi, dili, dini ne olursa olsun değil mi ki susuzluktan bağrı yandı ona su verilmesi tavsiye ediliyor. Sadece insana mı, susuzluktan kavrulan kurda, kuşa, börtü böceğe, bütün hayvanlara… Ağaca, çiçeğe bütün nebatata… Bilmediğimiz bir hayat süren bütün varlığa…
Evvelâ şahsını, sonra bütün Doğu âlemini kurtarması, daha sonra da çepçevre yeryüzüne ve insanlık kadrosuna sahip bir kurtuluş ifadesine varması için Türk milletine tek bir yol vardır.
Bu, şimdiki manzarasiyle Türk milletinden şunu istemek gibi bir şeydir: Kafdağının tepesindeki zıpzıp cüsseli kar parçası kendi üzerinde döne döne büyüyecek, dağın bütün kar mevcudu derecesinde sişecek, nihayet koskoca Kafdağını dize getirici bir azamet kazanacak...
Halbuki, hakikatler içinde en olgun ve en ince bir tanesi de var: Türk milleti, bütün tarih boyunca kaderinin devamlı ihtar ve ifşa edişleriyle meydanda olduğu gibi, ya olunca her şey olmaya, yahut olamayınca hiçbir şey olmamaya memur, ulvî ve çetin bir nasibe mazhardır; ve bu şanlı nasibin sert hükmünde, Türk milleti için, arslanın maiyetindeki karakulaklardan (tilki, çakal, sırtlan vesaire) biri olmaya mahsus, ikisi ortası bir muvazenecilik yoktur.
2004 yılının Nisan/Haziran dönemine ait 44. Sayımızın sohbetini aşağıdaki cümlelerle bitirmişiz:
“İnsanlık her ne kadar peşine takıldığı dünyasıyla hızla bilinmeyene doğru ilerlese de, bu gidişin bir yerlerde duvara çarparcasına sekteye uğrayacağı ve insanlığın “ben ne yapıyorum” deyip, her türlü varlık emniyetinden mahrum kalacağı bir günde, dünyaya yine fikrin yön vereceğine inanan Kardelen’den bütün “düşünen adamlara” selâmlar…”
Aradan 16 sene geçmiş, 24.02.2020 tarihinde yorum kutumuza Batuhan isimli okuyucumuzun aşağıdaki cümleleri düşmüş:
Bir gâyesi olmak sadece insanlara mahsus bir özellik değildir. Kurumların, devletlerin, devrimlerin, yazıların, dergilerin hep bir gâyesi vardır. Bir kurumun gâyesi sorumlu olduğu konularda hizmetini en güzel ve doğru şekilde vermek, bir yazının, kitabın veya bir sinema filminin gâyesi derdini okuruna, izleyicisine anlatmak, mümkünse derdine onları ortak etmektir.
Örneğin benim bu yazı ile gâyem şu konunun altını çizmek olacak; kişi, kurum veya devlet, her kimin bir hedefi, gâyesi var ise o hedefe erişmek için gidilen yol, hedef kadar önemlidir.
Bütün dünya temizliğin önemini gördü!.. Bütün dünyaya gösterildi... Bir küçücük virüsle... Kimsenin itiraz edemeyeceği şekilde, aynelyakîn... Temizlik deyince de ister istemez dikkatler, önce abdeste ve ardından “Temizlik imandandır” prensibinin madde kalıbına döktüğü camilere çevrildi... “Allah’ın evinin” pırıl pırıl şubelerine...
Cami; dünyanın en temiz mekânları... Kendisi, temiz olmanın bütün icaplarını hâvi; girenleri, temiz olmanın bütün şartlarına sahip...
Derginin yayın periyoduna uygun olarak gerçekleştirilen yazarlar toplantısının 25.si 18 Ocak 2020 tarihinde Bilecik’te yapıldı.
Toplantının takdim konuşmasında M. Kemal Karabıyık toplantılarda alınan kararlar ve bir araya gelinerek yapılan istişarelerin bereketi ile Kardelen’in her sayıda gelişmesini sağladığını belirtti.
Gelecek sayı (105) konusu, 11.05.2020 tarihinde sitemizden (kardelendergisi.com) ilân edilecek. Eser gönderecekler; sitemizden gelecek sayı konusunu, kalem erbabına mesajı ve düşünen adama hitabı okumalı.
Eserler, 08-21.06.2020 tarihleri arasında “Kardelen’de yayınlanması talebiyle” Word dosyası olarak (kardelen@kardelendergisi.com) adresine gönderilmeli. Bu tarihler dışında ve başka adreslere gönderilenler, dikkate alınmayacak.
Dünya üzerinde mahiyeti çözülemeyen ve ilâhî bir takdir dışında izahı olmayan bazı hadiseler elbette var. Çölün ortasında ve bir ihtiyaca istinad etmeden Arapça’nın ortaya çıkışı, öncülü olmaksızın zuhur ediveren Eski Mısır ve Eski Yunan medeniyeti, Göbeklitepe’de ortaya çıkarılan ve tarihin yazılışını ve tüm teorileri değiştiren eserler…
Mensubu olduğumuz Türk milleti açısından da gönül, dil bağı ve devletleşme ve organizasyon kabiliyeti kanaatimce ilmî açıdan izahı zor bir gerçeklik.
Yeni bir düzen kurmak için önce eskisini yıkmak gerektiğine ve insanlığın kendilerine hizmet için var olduğuna inanan birileri var. Tıpkı bir bilgisayarı programlar gibi dünya halklarını ve milletlerini programlayarak tasarladıkları bir amaca sevk etmeye çalışıyorlar. Bir toplum, milyonlar bir yöne sevk ve idare edilebilir mi? Programlanabilir mi? Bir kişinin bir amaca ikna edilmesi “beyninin yıkanması” mantıklı gelir ama söz konusu olan geniş halk kitleleri, toplumlar olunca sağduyumuz bunun mümkün olamayacağını anlatır bize.
Kâbede atılan o taşlar sembolik ve temsîlîdir. Şeytanların ete kemiğe bürünerek ülkeler dolaşanları var. Ülkemiz için en tehlikeli olanlar ise; kökü ve beyni dışarıda, kendisi içeride olan tüm şerirlerle; FETO, PKK, GEZİ olayları ve onlara destek veren, yardım-yataklık yapan darbe, cunta benzeri şeklindeki hâinâne kalkışmalar ile ülkemizi boğmaya çalışan din kisvesi altındakilerle, sözde siyâsî olarak muhâlif görünüp inanç ve millî irâde düşmanlığı yapan iffetsizlerdir...
Bu yazı, Nisan-Haziran 2013 tarihli 76. sayımızda yayınlanmıştı. O günden bugüne Kardelen'in istikametini göstermesi ve yazının değeri sebebiyle tekrar yayınlıyoruz.
Türk milletinin ilini tutmuş töresini düzenlemişler... Ordu yürütüp dört bir yandaki başlıya baş eğdirmiş dizliye diz çöktürmüş... Çin milleti ile komşu olmuşlar. Altını, gümüşü, ipekliyi sıkıntısızca veren Çinlinin sözü tatlı ipeklisi yumuşak imiş... Bunlarla uzak kavimleri kendisine yaklaştırır, sonra kötülük edermiş... (Bilge Kaan (Kültigin) Kitabesi, Orhun Yazıtları, 8.yüzyıl)
"DOĞU TÜRKİSTAN DÂVÂMIZ" konulubu sayımız için Doğu Türkistan Milli Meclis Başkanı Seyit TÜMTÜRK ile bir söyleşi yaptık.
–Başkanım, öncelikle Bilecik’e hoş geldiniz. Dünya Uygur Konseyi Genel Başkanısınız…
Seyit TÜMTÜRK–O görev, iki sene önce sona erdi. 2018 yılı 1 Ekim’de Paris’te bir kongre gerçekleştirdik. 20 ülkeden 15 teşkilât, 200 delegenin ve Rabia Kadir Hanım’ın katılımıyla Doğu Türkistan Millî Meclisi kuruldu ve başkanlığına seçildim, 1,5 yıldır yürütüyorum. Şu an o kurultayla bağımız yok. Daha önce Rabia Hanım başkanken kurultayın genel başkan birinci yardımcısıydım.
Yazar Ali Erdal Bey’in Mübareze isimli kitabını ilk elime aldığımda dikkatimi çeken şey, mübareze kelimesinin ne anlama geldiği oldu. Mübareze kelimesinin kısaca anlamı; ‘savaşta, iki veya daha çok savaşçının birbiriyle yaptığı teke tek çarpışma’ olarak tanımlandığını öğrendim. İsmiyle müsemma, daha çok fikir yazılarını ihtiva eden bir kitap. Kitapta daha çok yer alan biz Müslümanların gayri Müslimlerle, emperyalistlerle, kapitalistlerle yaptığımız ve yapmakta olduğumuz mücadeleler ele alınmakta. Bu bağlamda Mübareze ismi içerikle uyumu yakalamış âdetâ.
Günümüzde kitaba nazaran paraya rağbeti; mide gurultusunu beyin sancısı zannederek, Tanzimat’tan bu yana, hiçbir şeyin çilesini çekmeden, her şeyi, Avrupa’dan monte eden(alan) yazarlarımıza borçluyuz. Borcumuzu ödemesek de olur.
