YAŞAM TİYATROSU
Büşra Duru

  Sayı: 91 - Ocak / Mart 2017

Tweetle

Gözümdeki perdeler 

Açılın artık 

Gençliğim ağardı 

Gün ağarmadı mı

Heyhat! Solgun yüzüm

Evlerin damlarına düştün sanki

Karlar misali...

Soğuktu, lâkin üşümek yoktu 

Yalnızdım mütemadiyen 

Somutlara düşkünlük 

Ve soyutlara hasretlik içindeydim

Ellerim gökyüzünü kucakladı

Her seher  ve akşam vakitlerinde 

İşte, işte duyulduğu gibi 

Herkesin evine,

İçlerine çekildiği bir sokaktı içim 

Ve ruhum,

Rüzgarla savrulan bir boş teneke kutusu..