Bizim hanım dertli, harçlık yetmiyor
Ne yapsam ne etsem derdim bitmiyor
Verdiğim paralar mutlu etmiyor
Kanaat dedim mi köpürür kızar.
Yaşı elli oldu hâlâ toy gibi
İçerim yanıyor göstermez sevgi
Uyarsam da takmaz bozulmaz rengi
Keskin dili ile ömrüme hızar.
Uykuya doymuyor on saat yatar
Kahvaltıyı bilmez öğlene katar
Alışveriş için Ayşe’m can atar
Eskiyi attırır, yeniyi düzer.
Susmayı bilmiyor, dili beş karış
Padişah kızıyla ediyor yarış
Nereye gidecek Ayşe’m bu varış
Dediğimi duymaz komşuyu süzer.
Umursamaz tavrı gönlü yakıyor
Utanmadan bir de lafı sokuyor
Çenesi yorulmaz mekik dokuyor
İş bilmez Ayşecik ha bire tozar.
Toparla kendini dile düşmeden
Nasihati dinle sabır taşmadan
Akıl başa gelsin sınır aşmadan
Güzel yalan söyler, senaryo yazar.
Dünkü yemeği ısıttı verdi
Düşük çenesiyle ortamı gerdi
Suçunu bastırmak aslında derdi
Ayşe Hanım yine huzuru bozar.
Çocuklar ortada rezil büyürler
Her akşam makarna yerler doyarlar
Mutfak göçer gibi kirli koyarlar
Her gün gördüklerim yüreği kazar.
Komşular hâlime bakar gülüşür
Kıvrılan şu midem tosta alışır
Güne doymaz Ayşe’m her gün buluşur
Düzenim bozulur dertlerim azar.
Meyveler sebzeler çöpe doluyor
Bu israftır Ayşe’m günah oluyor
Kavga etmek için neden buluyor
Her gece yemek yer mutfakta sızar.
Rabbim bu dünyada sınavım eşim
Bir gün olmadı ki sıcacık aşım
Çatlıyor vallahi bak sabır taşım
Mecalim tükenir bu çilem uzar.
Özger’im akıl ver böyle olur mu
Eş dediğin dinler boşa alır mı
Servet çabuk biter söyle kalır mı
Vurdumduymaz hâller yuvayı bozar.
