Hicran kuşatması Hızır İrfan Önder Sayı:
79 - Ocak / Mart 2014
Üzülmemek elde mi kalmadı hiç bir iz’an
Nifak nedir bilmeyen saf kalbe düştü isyan!..
Hayatın ritmi bozuk, sevdanın rengi kara
Ne yazık ki bahara aniden düştü hazan!..
Gölgesinde yaşarken kutsanmış anıların
Daha yolun başında belleğe düştü nisyan!..
Sevgiyi yüceltirken riyakâr gönüllerde
Yalanlarla süslenmiş yaşama düştü talan’..
Yanmış motoryağı var dünyanın damarında
Azgın çağın kârına oh olsun düştü ziyan!..
Daha fidanken ölür Filistin’de çocuklar
Zalimler bahtiyarken anneye düştü figan!..
Kurur gönül vahası, akmaz vuslat çeşmesi
Sükûtî’nin bahtına ezelden düştü hicran!..
|