Kardelen'i DergiKapinda.com sitesinden satın alabilirsiniz.        Ali Erdal'ın yeni kitabı TÜRK KİMLİĞİ çıktı        Kardelen Twitter'da...        Kardelen 32 Yaşında!..       
    Yorum Ekle     180 kez okundu.     Henüz yorum bırakılmadı.     Yazara Mesaj

Babamı Kaybetmedim
İlknur Eskioğlu

  Sayı: 115 -

Elimi nereye uzatsam, elimden tutacakmışsın gibi yakınımda hissediyorum seni. Ansızın çıkıp gelecekmişsin gibi bir his doğuyor içime. Sanki çok yakın bir yerlerden, o tiz sesin geliyor kulağıma. Sonra efil efil esen rüzgâr, kokunu getiriyor bana. Gözlerimi kapatıyor, buğday teninin kokusunu içime çekiyorum. Gözlerimi açınca, yanı başımda belirecekmişsin gibi bir sıcaklık kaplıyor yüreğimi. Varlığını, iliklerime kadar öyle derinden hissediyorum ki… Varsın, benimlesin, yanımdasın… Bir o kadar da uzak, çok uzaklardasın. Böyle bir ârafın içinde kalıyorum baba. Emin olduğum bir şey var ki; her gün, bir adım daha sana yaklaşıyorum.

Baba, bir evlât için ya gönül yarası oluyor yahut yarısı… Kimisi, gönül yarasından yana, kimisi de, gönlünün yarısından yana sınanıyor. Babaların açtığı yara, evlâtlarda kolay kolay kapanmıyor. Kapanmayan yaralar açan baba, evlâdının gözünde “var iken yok” oluyor. Ölmeden evvel öldürülüyorlar. Bir insan durduk yere, yok sayılabilir mi baba? Evin direği çökünce ev, yerinde durabilir mi? Evin direği, varlığını gösterememişse direğin çökmesi, nasıl fark edilsin ki değil mi? Çökmese de, yerinden sökülüp atılması, bir kayıp olarak görülemiyor ne yazık ki! Oysa bir yerde bir eksik varsa, orası neyle tamamlanır, bir boşluğun yerini ne doldurabilir ki, boşluğa sebep olandan başka?!..

Baba, evlâdına dünyayı zindan da edebiliyor, cennet de... Kötü huylu, gayriahlâkî davranışlar sergileyen, babalık vâzifesini yapamayan, o şuura sahip olamayan ve sevgisini gösteremeyen bir babanın evlâdı için bu dünya, zindandan farksız olsa gerek… Onların, hep boyunları bükük kalıyor, içleri ise buruk… Babasını, varlığında sırtını dayayacağı bir çınar, vefat ettiğinde ise, gölgesine sığınabileceği bir sığınak gören evlât, dünyada cenneti yaşıyor. O evlâtlar, gönül ferahlığıyla başlarını dimdik tutabiliyorlar. Tıpkı senin kızın gibi…

Önüme koyulmuş bir terazi, tasavvur ediyorum. Terazinin sol kefesine, kalbime bıraktığın pıtrakları ve gönlüme açtığın yaraları koyuyorum; sağ kefesine de, beni sarıp sarmalayışını, hiçbir zaman elimi bırakmayışını, her zaman yanımda oluşunu, sevgini ve babalık vâzifeni her zaman diri tutuşunu koyuyorum. Sağ kefe, daha ağır basıyor ve sol kefede olanları, bir çırpıda siliyor. Bana açtığın yaralar, derin yaralar değildi zaten. Hattâ yara bile sayılamaz. Bedenimdeki ufak tefek çizikler, tenimdeki hafif zedelenmelerdi. Bilindik, baba-kız inatlaşmalarından ibaretti. Kimisi için de sol kefe, her zaman daha ağır basıyor. Kırgın kalıyor babaya, kalbi kırık evlât. Babasının, ne varlığını hissetmek istiyor, ne de üstünde gölgesini…

Sen, benim için gölgende dinlendiğim, gönlümün yarısı ve gönlümün biricik efendisisin baba… Bu dünyadan göç etmiş olsan da, gönlümdeki yerin hâlâ dipdiri. İlk günkü gibi… Bunu bana hissettiren sensin, çünkü o kadar çok varsın ki… Hiç gitmemişsin gibi… Seni kaybetmemişim gibi… Evet, fizikî yakınlığımız bitti, fakat ruhen hep benimlesin. Mânevi yönden, elimi uzatabildiğim her yerdesin.

Esnaf olan arkadaşının dükkânına girdiğimde, arkadaşın, “sen, buranın müşterisi değil kızısın, babanın emânetisin” derken, zamanında aynı sofrayı paylaştığımız dostlarının, beni görünce yolumu kesip “var mı bir ihtiyacın?” diye sorduklarında ve senin kızın olduğum için güler yüzle karşılandığım her yerde, sen yanı başımdasın baba. Kadim dostlarımızla ettiğimiz muhabbetlerde, hep seni yâd ediyoruz. Hepsinin de gönlüne, ayrı ayrı bir iz bırakmışsın. Seni konuşurken, kimi zaman hüzünleniyoruz, duygulu anlar yaşıyoruz; kimi zaman da, yaptığın veya söylediğin herhangi bir şeyi hatırlayıp gülüşüyoruz. Zamanında kucağına alıp sevdiğin emsâllerim, evlât sahibi oldular. Onların evlâtları, fotoğraflarını görünce sana “dede” diyorlar. Bir garip oluyorum, işte o zamanları. Dede olamadığın için hüzünlensem de; sanki öğretmişiz de o yüzden söylüyorlar gibi “dede” olarak sevilmen ve anılman çok hoşuma gidiyor.

Bütün bunları düşününce, senin gibi bir adamın kızı olduğum için binlerce kez şükrediyorum. Güzel yâd edilemeyen, iyi yürekli olamayan bir babanın evlâdı da olabilirdim. Utancımdan başımı, önüme eğmek zorunda da kalabilirdim. Bunları düşünürken de, gönlü, babalarından yana yaralı olan ve bir yanı hep eksik kalan evlâtların hüznünü, hüznüm biliyorum. Bedenen yanlarında olamasam da, ruhen yanlarında olduğumu onlara, hissettirmek isterdim. “Hiçbir baba, evlâdına, dünyayı zindan etmesin, cehennemi yaşatmasın” diye duâ ediyorum.

Başımı yastığa koyduğum, kederli düşüncelerime sarıldığım, yarı uyanık olduğum o gün… Sabaha karşı… Yanıma, birisi geldi gibi hissettim. Sanki birisi, beni izliyordu. Ipıssız evin içinde kim olabilirdi ki! Annem de kalkıp gelemezdi. Gözlerimi açıp bakmaya cesâret edemedim. Rüyâ da olabilirdi. Hayâl de… Gerçek de… Ne olarak adlandırabilirim bilmiyorum, ama bildiğim ve inanmak istediğim bir şey varsa; o da, seni kaybetmediğim baba!.. Göremesem, dokunamasam, duyamasam da senin gölgen, beni her zaman ve her yerde koruyor ve takip ediyor. Ah, ne kadar güven veriyor bana, bir bilsen… Bu şehri, terk edemeyişimi, seni buralarda daha çok “yaşayabildiğime ve yaşatabildiğime” olan inancıma bağlıyorum. Belki de, böyle teselli buluyorumdur. Her ne olursa olsun, bu diyâr, senin mânevi varlığınla manâ kazanıyor babam… Yoksa bu kadar yaşanılası olmazdı benim için. İyi ki kalbimdesin. İyi ki korunabileceğim bir gölgen var. Sığındığım tek limanım, hep vâr ol…

Gölgende huzur bulan ve sana minnet duyan kızın,


Bu yazıya yorum ekleyin

Adınız
E-posta Adresiniz
Yorumunuz
 

CAPTCHA


Resimdeki rakamları bu alana yazınız


Eklenen Yorumlar


Henız yorum bırakılmadı...
 
Âyet Gâyet Açık... - Sayı 116
Babamı Kaybetmedim... - Sayı 115
Allah (C.C.) Her Zaman Se... - Sayı 114
Âşıkların Selâmlaşması... - Sayı 113
Tüm Yazıları

ASKIDA ABONELİK: Siz de "askıda abonelik kampanyası"na destek olmak ister misiniz?

Gelecek sayının konusu (117):
Türk Musikîsi

Son Eklenen Yorumlardan
 Böylesi bir eser hiç yorum almamış hayret ki hayretttttttt nasıl olur anlamıyorum ....Etkili anlatım... yasemin olgaçay

 Mükemmel bir yazı. Yüreğinize sağlık. ... Beyza Şen

 Herkes bir çok hastalığa iyi gelen mai kibrit-i şerif ten bahsetmiş te nedir nasıl yapılır hiçbir bi... Ömer

 Elinize emeğinize sağlık sayın hocam. Sakın okuma yazınız harika olmuş. Maalesef biz ilk emri OKU ol... Ahmet Güney

 Kökümü arıyorum... Mikail


Nüfuz plânlaması diye bir şey tutturmuş gidiyorlar.
Ülkedeki kazalar, ihmaller ve terör sebebiyle ölenler hiç hesaba katılmıyor.
İnsanımızda bu ibret almamak, hükümetlerimizde bu beceriksizlik olduğu sürece bırakın planlamayı, nüfusu teşvik etmeleri gerekmez mi?
Yoksa bunca ölüme karşı bu tedbirsizlik, nüfuz planlamacılarının işi mi?
Kardelen: Sayı 3, Aralık 1993
Beşik Miydi Sallanan
Neye Muhtacız?
Yeniden Soruyoruz: Bir Dergi Ne İşe Yara
Elbistan Hüzünleri
Yer Kabuğu İle Birlikte Gönlümüzün De Fa


Ali Erdal - Neye Muhtacız?
Kadir Bayrak - Üretememek
Necip Fazıl Kısakürek - Dünyayı İmar
Bedran Yoldaş - İstenmeyen Fiil: Yar...
Bedran Yoldaş - Eylül
Ekrem Yılmaz - Liyakat - Taşın Altı...
Ekrem Yılmaz - Bahar
Ekrem Yılmaz - Sınırsız Sevgim
Ekrem Yılmaz - Şarkımızdan Dinledik
Ekrem Yılmaz - Gâzi Çınar
Dergi Editörü - Yeniden Soruyoruz: B...
Site Editörü - Asıl Kahramanlık Âfe...
Necdet Uçak - Çalışana Verir Mevlâ...
Necdet Uçak - Tövbe Et
Necdet Uçak - İmân
Mustafa Büyükgüner - Heybemden
Kardelen Dergisi - Dergilere bir darbe ...
Kardelen Dergisi - Kardelenden Haberler
Kardelen Dergisi - Acıyorum - Çalışmak
Kardelen Dergisi - Gelecek Sayı Konusu
M. Nihat Malkoç - Elbistan Hüzünleri
M. Nihat Malkoç - Yer Kabuğu İle Birli...
Hızır İrfan Önder - Kork İçimdeki Cehenn...
Mehmet Balcı - Kardeş Olalım
Mehmet Balcı - Bozgun
Ahmet Çelebi - Neredesin Ey Merhame...
Hikmet Öztürk - Sorumlu Kim?
Muhsin Hamdi Alkış - Deprem Felâketi: Âye...
Halis Arlıoğlu - Oy Namustur
Ahmet Değirmenci - Ninni
Ahmet Değirmenci - Aşkın Mezarı
Osman Akyol - Çiğ Tanem
Erdem Özçelik - Hepimiz Biraz Issızı...
Remzi Kokargül - Bir Şehrin Gözyaşlar...
Murat Yaramaz - Yanıt
Murat Yaramaz - Kolay Gelsin
Mahmut Topbaşlı - Altı Şubat Gecesi
Mahmut Topbaşlı - Kor Ateşler İçinde
Erkan Karakaya - Ölümüm
Cemal Karsavan - Ya Duygular Öldürür ...
İlkay Coşkun - Türk Kimliği
Özkan Aydoğan - Beşik Miydi Sallanan
İlknur Eskioğlu - Âyet Gâyet Açık
Selahaddin Yıldız - Ha!
Ayşe Yaz - Kafasında Duman Tüte...
Yahya Daban - Sağlam Zemin
İrfan Aydın - Umudumun Gonca Gülle...
İrfan Aydın - Baş Rolde Sen Varsın
Ahmet Cihan Acar - Ölüm
Ahmet Cihan Acar - Hiç
Ahmet Rıfat İlhan - Ses
Mehmet Baş - Çattılar Seni
Hamid Ahmedzade - Çanakkale Şehitlerin...
Emine Öztürk - Sarsıntı
Servane DAĞTUMAS - Azerbaycanlı yazar F...
 
 
23 Mart 2005 tarihinden beri
 Ziyaretçi Sayısı Toplam : 11696508
 Bugün : 2020
 Tekil Ziyaretçi Sayısı Toplam : 581006
 Bugün : 45
 Tekil Ziyaretçi Sayısı (dün) Toplam : 50
 116. Sayıya Bırakılan Yorum Sayısı Toplam : 0
 Önceki Sayıya Bırakılan Yorum Sayısı Toplam : 4
Son Güncelleme: 21 Mayıs 2023
Künye | Abonelik | İletişim