|
Dilime dokunmayın
İbrahim Şaşma  Sayı:
75 - Ocak / Mart 2013
 Ne zemheri ne ateş, yaprağın soldurmadım.
Yar gördüm yaren gördüm, birine yoldurmadım.
Can suyunu vermeden, bardağım doldurmadım.
Gönül bahçem içinde gülüme dokunmayın;
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
Oğuzların boyundan oğlu ben, kızı benim.
Orhun'un kitabesi, taşlarda yazı benim.
Uzun ince bir yolda Veysel'in sazı benim.
Kirlenmesin tezenem, telime dokunmayın;
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
Zemheride ne ile ısınmıştı bu ocak?
Başımı yasladığım bir anada bir kucak.
Güneşten daha kızıl, kanımdan daha sıcak,
Hilale, yıldızıma, alıma dokunmayın.
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
Ateşlerde yanayım, çekeyim de ayazı,
Ondan ayrı düşmemek bu ozanın niyazı.
Cihanın aktan akı, ömrümün kar beyazı,
Ağzımda ak sütüme, balıma dokunmayın.
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
Aslı, Şirinden özge, bendeki yârlığıdır.
Bir ulusun şerefi, arıdır, arlığıdır.
Bozkırda guzum diyen, anamın varlığıdır.
Şu benim ahvalıma, halıma dokunmayın,
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
Âdem bozmazdı oysa sadakatte andını.
Kaç maraz bulacaksın, bir sorgula kendini.
Bir ulusun gözyaşı, bırak yıksın bendini.
Kimliğimin nişanı, selime dokunmayın.
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
Şimalimden, serhata, bir güzelin nakışı.
O bir köy çocuğunun ürkek ürkek bakışı.
Türkçemi lisan eyler, Sakarya'nın akışı.
Torosların başında yelime dokunmayın,
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
Hangi aklın emrime sözcükler yoz oluyor?
Cihan rengin yitirmiş, gördüğüm boz oluyor.
Sinemden vurmaya beni, düşmana koz oluyor.
Yandığım yeter artık, külüme dokunmayın.
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
Mehmet Beyin oğluyum, gözü gibi sakınan.
Bir fermana uymuşum kaç yüz yıldır okunan.
Yenisey'den Uygur'a çile çile dokunan,
Sevdayla düğüm düğüm, kilime dokunmayın.
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.
|
2677 kez okundu.
Yazara Mesaj
