Şiire dair
Hızır İrfan Önder

  Sayı: 99 -

Tweetle

●Şiir bir şeyler anlatmalıdır: Bazen doğrudan bazen de dolaylı olarak. Anlatılan şeyle, kesinlikle şiirin estetik boyutuna halel getirilmemelidir. Anlatırken şiiri nesirleştirmemek gerekir. Nesir şiir diye bir şey yoktur! Şiir şiirdir, nesir nesirdir...

●Şiirin şiir olabilmesi için kullanılan araçlardan biri de imgedir. Ama şiir zorunluluğu reddeder. Şiir, özgürlüktür, mahkûmiyet değil. Nesnel gerçekliği imha eden imge anlayışı şiire bir şey katmadığı gibi şiirden bir şeyler götürür!..

●Seksen şiiri bir kaçış şiiridir; suya sabuna dokunmayan! Militarizme boyun eğme ve bilinçaltını kutsama vardır. Şiir bir içsel yolculuk olmuş. Dert dökmeler, yakınmalar, iç çatışmalar, çekilen sancılar, çelişkiler, sızılar... biçiminde iç konuşmalara dönüşmüştür. Şiir hiç bu denli içedönük olmamıştı! Bireyselleşmemişti! Hezeyanlar, sayıklamalar, bilinçaltı zırvalamaları şiire hâkim olmuştur. Seksen şiirsizliğinin dışında kalabılmış çok az şair vardır.

●Toplumcu şiir, bireye karşı toplumu önceleyen hattâ toplumu tutan-yeğleyen bir bakış açısı ve tutum sergilerken toplumsalcı şiir ise sadece toplumsal sorunlara önem verir... Bireysel sorunlar da dışlanmayabilir... Kısacası toplumsalcı şiir, sosyolojizmin ve psikolojizmin baskısından uzak bir eğilim içerir...

●Şiiri bir şeye yamamak, araç kılmak; şiiri sloganlaştırmak şiire ihanettir. Şiir ne Yalvaç sözü ne de İblis hezeyanlarıdır. Şiir, şairin namusu ve onurudur...

●Şiir, estetik değer taşımalı; özgün ve biricik olmalıdır. Şiirde anlam, biçim ve âhenk ayrışmaz bir bütündür. Şair imgelerden yararlanabilir. İmgeler absürt olmamalı, nesnel bir karşılığı olmalıdır. Şiir, asla salt imgelerle yazılmamalıdır. Şiir, sözcük oyunlarına, ironiye, mizaha-humora kurban edilmemelidir; salt biçime-biçimsizliğe, anlama-anlamsızlığa ve biçeme-biçemsizliğe indirgenmemelidir! Şiir, sanatsal bir üründür. Yapı taşları ise sesler ve kelimelerdir…

●Söz ve edebî sanatlar, ancak gerektiği kadar kullanılmalıdır. Şiir ne beyanattır, ne slogandır, ne öğüttür ne de kutsal bir metindir!.. Şiir, sadece şair sözüdür. Şair de ağır kelime işçisidir. Saf şiir için kelime israfından kaçınmalıdır. Şair olmak da bunu gerektirir.

●Şiir aşure gibidir; her şeyden gerektiği kadar ihtiva etmelidir...

●Hz. Muhammed’in(SAV) buyurduğu gibi: “Şiir bir sözdür; iyisi iyi, kötüsü kötüdür.”