KAZANDA PİŞTİK SEFER TASINA DÜŞTÜK KALMADI O SICAKLIKTAN ESER
Ayhan Aslan

  Sayı: 115 -

Tweetle

Önceleri kat karşılığı peşkeş çekildi

Şimdi tek tük gördüğümüz numunelik

Neslinin son örnekleri.

Cumbalı ahşap evler; tarih,

Mekân-ı cennet şimdi!

Çoktan karışmış

Anıların tozlu sayfalarına

O güzelim konaklar, bağlar, bahçeler

Dönüşüvermiş

Ruhsuz beton yığınlarına.

Çimentoya hapis olmuşken bedenler

Kaloriferler ısıtamıyor yürekleri.

Bırak sokağı,

Koskoca bir mahalleydi

Birbirini tanıyan,

İyi kötü günde yan yana olan.

Küçüklerini seven büyüklerini sayan.

İcabında varıyla yoğuyla

Yardıma koşan

Aynası Yeşilçam filmlerine sirayet etmiş

İnsan yumakları.

Bugün ise tanımaz seni

Tam karşı dairedeki komşun bile.

En iyi ihtimal bir selâmlaşma

Sabah işe giderken

Bir de dönerken.

Komşunun ayak izleri

Silineli yıl olmuştur eşiğinden.

Yalnızlıklar daha bir büyük olur

Apartmanların sefer tası dairelerinde.

Ne kadar özlesek de nafile,

Tütüyor gözlerde

Tavanı işlemeli, duvarı süslemeli

Cıvıl cıvıl odalar.

Oynaşmakta kediler

Torun torba uşaklar.

Sobada kestane kebap

Tavada patlatılan mısır.

Muhabbetin hası

O udlu, kanunlu fasıllar

Eğlenceler, aile boyu şölenler

Baş tacı nene ve paydaşı dede

Gelin, elti, görümce

Damat, oğul, kız, yeğenler

Hep birlikte

Nasıl da mutlulardı bir çatı altında.

Dolup taşıyordu coşkunun sıcaklığı

Cumbalı ahşap evlerden

Dil ısırtan güzellikteki

Konak ve köşklerden.

Bugün esiri oldu aile, çekirdeğe

Taş çatlasa dört oda, bir mutfak, daireye

Kazanda piştik

Sefer tasına düştük

Kalmadı o sıcaklıktan eser.