Çile
Ahmet Değirmenci

  Sayı: 82 - Ekim / Aralık 2014

Tweetle

Ve gece… Ve istihare…

Düşlerimden kan sızıyor.

Duymasınlar! Düştüm dara,

Kalemler çile yazıyor.

Güneş doğmaz, ocak viran;

Gam-kasavet dolu her yan,

Ruhumu sarmış da giran;

Ahım rüyamı bozuyor.

Ateşinde pişmediğim,

Bir çöl var mı düşmediğim?

Dağ mı kaldı aşmadığım…

Yol uzadıkça uzuyor.

Yağmur, sel oldu gözümde.

Kan biriktirdim ağzımda.

Kayboldum kendi izimde,

Yönümü rüzgâr çiziyor.

Dualar yükselir yerden,

Hayra lâf çıkmaz dillerden,

Vefa gitmiş bu illerden,

Dost-düşman mezar kazıyor.