|
Buz tutmuş karanfiller
M. Nihat Malkoç  Sayı:
99 -
 ...Tunceli'de buzdan anıtlara
dönüşen yiğitlere rahmet ve tazimle...
Can gitti hazan vakti, yüreklere har düştü
Dağların eteğinde iki özge yâr düştü
Kimine karakışlar, kimine bahar düştü
Yurt karalar bağlasın, yas tutsun bütün iller
Tunceli dağlarında buz tutmuş karanfiller
Görmedi böyle yiğit Nazımiye kırsalı
Şehidimin kanıdır, şanlı bayrağın alı
Çınarın kökü bizde, yalnız kırıldı dalı
Hazan bahçelerinde boynunu bükmüş güller
Tunceli dağlarında buz tutmuş karanfiller
İsmiyle müsemmaydı, Ferruh "aydınlık yüzlü"
Yağız Efe'ye izdi, can vatanına sözlü
Kalleşleri avlardı, her biri kartal gözlü
Candan aziz vatanın bekasına kefiller
Tunceli dağlarında buz tutmuş karanfiller
Koca çınarın dalı, Asım'ın nesliydiniz
Ey ana kuzuları, rüzgârca sesliydiniz!
Vatanına sevdalı, yürekten hisliydiniz
Kahraman askerime ağıtlar yaksın diller
Tunceli dağlarında buz tutmuş karanfiller
Jandarma çiçekleri açar Nazımiye'de
Etrafa rayihalar saçar Nazımiye'de
Koçyiğitler cennete uçar Nazımiye'de
Ölümsüz yolculara gözlerden aksın seller
Tunceli dağlarında buz tutmuş karanfiller
Asımlar ölümsüzdür, bu yurdun mayasıdır
Göklerde dalgalanan bayrağın boyasıdır
Onları özge kılan onuru, hayâsıdır
Yüreğe düşen koru nereden bilsin eller?
Tunceli dağlarında buz tutmuş karanfiller
Tez geldi kara haber, derin yaslara boğdu
Burada güneş battı, ötede güneş doğdu
Yüreklerden taşanlar, tabuta nasıl sığdı?
Kösün tokmağı kırık, sazlardan kopmuş teller
Tunceli dağlarında buz tutmuş karanfiller
Aydınlık sabahların müjdecisidir tanlar
Yurdu yaşatmak için canından geçti canlar
Yiğitlerin ardından öksüz kaldı destanlar
Yürekler yangın yeri, göğe savrulmuş küller
Tunceli dağlarında buz tutmuş karanfiller
|
1599 kez okundu.
Yazara Mesaj
