Ba?dat b?lb?l?n?n g?l? solmu?

  Sayı: 64 - Nisan / Haziran 2009

Tweetle

Demirden kuşlar Iraklara uçar.
Ömürleri bir saate kurgulu,
 talana...
Dönecekler,
Ama sivilleri hakladıktan sonra.
Vakit; sabahın körü!
Bismillâh; ilk vakit.
Uyumuş sirenler,
Beşikler,
Ninniler...
Din adamının eli kulağında iken,
Hıristiyan füzeler, minareleri sobeler.
Üzerinde iyi ölümler yazıyor,
Daha kötü temenniler.
Günceller susmuş,
Rengârenk bültenler.
Bilançoyu veriyor,
Doğal akışında haberler.
Doksan dokuz ceset var,
Çıkan can yüz.
Doksan sekizi sivil imiş,
Sadece biri bekleyeni olan asker.
Bütün sırtlanlar birleşmiş,
Milletlerin yüzüncü yılında.
Unutulmuş insanlık!
Can içinde can var,
Bir kefene sarılı celin düşmüş bedenler.
Bağdat bülbülünün gülü solmuş,
Feryat, figan!
Gırtlaktan yanık bir ses,
Dağlıyor yürekleri!