Özür
Ahmet Değirmenci

  Sayı: 125 -

Tweetle

Dört bir yandan sarıp vurunca dertler,

Dua dua huzur ben olamadım.

İnerdi ovaya çakallar, kurtlar…

İmdadına hazır ben olamadım.

Karanlık çöker de bela çıkardı.

Bulutlar bir olup şimşek çakardı;

Düşerdi bir alev topu, yakardı;

Köz değince yağmur ben olamadım...

Gözlerin seylâplar gibi çağlarken,

Feryadın yükselip yürek dağlarken;

Bir gece el açıp medet dilerken;

Bin ay geçti, “Kadir” ben olamadım.

Girift bir bilmece sanki sözlerin,

Bir sadık dost ister, arar gözlerin,

Vefasız rüzgârlar eserken serin;

Fincan fincan hatır ben olamadım

Dualar yollarım her gün, her gece.

Gözyaşın dökülür yağmurdan ince,

Gönlüne onulmaz bir dert girince,

Beklediğin Hızır ben olamadım…