Dünya sokağı
Hüseyin Selçuk Bozkurt

  Sayı: 84 - Nisan / Haziran 2015

Tweetle

Benim olan sokaklar kimsesiz kalmış yine
Acaba bir gün can gelir mi aciz bedenime
 
Kimse yok burada bomboş bir sokak
Ben ruhlara bakarım hepsi de korkak
 
Bir beden düşün varlık için de yok olan
O beden ki utanmalı yaşadığından
 
Bu dünya ki cesetler topluluğu
Üstü hava ile örtülü mezar yoksunu
 
Garip ama bedenlerin hepsinde bir düşünde
Acaba yaşayabilir miyim düşümde
 
Sorunun basit cevabın zor olduğu dünyadayız
Etrafımıza baksınlar bomboş bir sokaktayız
 
O sokak ki kendi varlığından yoksun
Ey az kişiye uğrayan vicdan bir varsın bir yoksun
 
Benim olan sokaklar kimsesiz kalmış yine
Acaba bir gün can gelir mi aciz bedenime
 
Kimse yok burada bomboş bir sokak
Ben ruhlara bakarım hepsi de korkak
 
Bir beden düşün varlık için de yok olan
O beden ki utanmalı yaşadığından
 
Bu dünya ki cesetler topluluğu
Üstü hava ile örtülü mezar yoksunu
 
Garip ama bedenlerin hepsinde bir düşünde
Acaba yaşayabilir miyim düşümde
 
Sorunun basit cevabın zor olduğu dünyadayız
Etrafımıza baksınlar bomboş bir sokaktayız
 
O sokak ki kendi varlığından yoksun
Ey az kişiye uğrayan vicdan bir varsın bir yoksun
 
Her şey bir düzen içinde mesela şu kainat
İnsanı deli edecek tek şek küçücük bir hissiyat
 
Müebbet yemiş dünyada çoğu insan
Hapsolmuş düşünceler fikirsiz kalmış insan
 
Ama bizi biz yapan şeydir düşünceler
 
Fikre saygı olsa azalacaktır üzüntüler