Giden-Kalan
İsimsiz

  Sayı: 100 -

Tweetle

Karanlık çöksün diye bekleşenler!..

Gün sizin gününüz; ışıklar gitti…

“Allah’tan ümit kesilmez!” Dua var!..

Şükür, bereket toprağımda kaldı.

Gücendiler de bize… Birer birer

Kahramanlar gitti, âşıklar gitti…

“Aşksız gönül, misal-i taşa benzer”;

Bir elmas küpe!.. Kulağımda kaldı.

Aşağılık öykülerle değiştik…

Masallar, ninniler, beşikler gitti.

Güneş batsa da, yarın yine doğar...

Silinmez bir tat, damağımda kaldı.

Yıkıldı konaklar, söndü ocaklar;

Tarlalardan altın başaklar gitti.

Her şey bitmiş değil, bitmiş değil!..

Bir kutlu tohum, yedeğimde kaldı.

Hızır uğramaz oldu semtimize,

Soframızdan tek tek kaşıklar gitti.

Zafer tâkı olur yarın bu aklar;

Çekilen çile, şakağımda kaldı.

Her mahallede birkaç Bolu Beyi…

Lâleler, güller, sarmaşıklar gitti.

KÖROĞLU KIRATINDA… Gelir bir gün!

Bir öfkeli ok, sadağımda kaldı.

Hep ümitleri harcadılar bir bir…

Çareler tükendi, tüm şıklar gitti…

Göklerimde şehitlerin kanları;

Hilâl’le Yıldız, bayrağımda kaldı!