Apartman Hayatı
Ahmet Mahir Pekşen

  Sayı: 115 -

Tweetle

İnsanlar uzak, lâkin kapıları yan yana,

Konulmuş bir mahkûmuz parmaklıksız zindana,

İçler acısı olmuş, komşuluktaki durum,

Bir karış duvarlarla oluşan bir uçurum.

Nerde yardım, muhabbet, ne sevgi, ne de saygı,

Nerde ortak mutluluk, nerde ortak dert, kaygı!

Bir odada ölü var, diğerindeyse düğün,

Bir apartmana sığmış insanı iki köyün.

Veren olmaz sanırım olsan da küle muhtaç,

Bir komşu beş öğün yer, yandaki beş gündür aç.

İnsanlar küme küme, üst üste bundan gayrı,

Bedenler ne çok yakın, ruhlar ne kadar ayrı?...

Nerde ulvi gizlilik, aile sırrı nerde,

Tavanlar ses geçirir, duvarlar şeffaf perde.

Alt katta sessiz dua, üstte disko, pop müzik.

Madde göklere çıkmış, mânâ yerlerde ezik.

BİTKİSEL HAYATIMIZ, SUDAN TOPRAKTAN MAHRUM;

APARTMANDA YAŞARIZ, ADIMIZ;"SUÇSUZ MAHKÛM."