| Yunus'a Tahmisler -1-Hünkar Dağlı
  Sayı:
							69  -  Temmuz / Eylül 2011
 
							
							 
							 Ağız açup söyliyenün sesini çoğ ide bir söz Eşidüb de dinliyenün anını çağ ide bir söz Dağda çoban çadırunı koca otağ ide bir söz «Keleci bilen kişinün yüzünü ağ ide bir söz Sözi bişirüp diyenün işini sağ ide bir söz»   Söz ola sağ göre şaşı, söz ola avlıya kuşu Söz ola ki dümdüz ide; kargasekmez sarp yokuşu Söz ola cana işleye, söz ola eride taşı «Söz ola kese savaşı, söz ola bitüre başı Söz ola ağulu aşı, bal ile yağ ide bir söz»   Pis soluk çekme göğsüne; temiz nefesle şişirgil Merhametli sözlerini kem laf üstünden aşırgil Doldur iyilik kabını; ziyan olmaz, tek taşırgil «Kelecilerin bişirgil, yaramazını şeşirgil Sözün us-ıla düşürgil; dimegil, çağ ide bir söz»   Söz zarar virmesün sana, sonunda olmaya zâri Bir çıkdı mı dönmez geri, yaban eder sana yâri Senin içün kazanç olur; nerde bıraksan zararı «Gel ahi iy şehriyari! Sözümüzi dinle bari Hezar gevher ü dinarı, kara toprağ ide bir söz»   Şöyle bilirün kimini, sözüne katar yemini Söz iden kişi kollaya layık zaman ve zemini Zihninde tart söz cem'ini, koyda baturma gemini «Kişi bile söz demini, dimeye sözün kemini Bu cihan cehennemini sekiz uçmağ ide bir söz»   Sözün ile ettiğüni, idemezsün elün ile İrem'e eş ilün ile bağ u bostan gülün ile Nice sözi sarf idersün, eşdeğerdür yelün ile «Yüri yüri yolun ıla, gafil olma bilün ile Key sakın ki dilün ile canuna dağ ide bir söz»   Ona, buna atıp dutma! Uzak dur söz töhmetinden İçin, dışın uyar olsun gayrı olma niyetinden De, “odun gibi” olsa da; korkma gelen zahmetinden «Yunus, imdi söz yatından, söyle sözi gayetinden Key sakın o şeh katından, seni ırağ ide bir söz»   Keleci: Söz, kelime, konuşma         Kem: Kötü, fena, ayarı düşük         Şeşirgil: Şaşırtma, ayırma, yerini değiştirme Us-ıla: Akıl ile Ahi: Kardeş, kardeşim Şehriyari: Hükümdara mensup, hükümdarla ilgili Hezar: bin, çok sayıda Gevher: İnci, kıymetli taş, mücevher. Cevher, asıl maya Dinar: Altın para  Uçmağ: Cennet Key: Çetin, şiddetli. Ne zaman, ne vakit     Yatı: Yatma, geceleme, geceyi geçirmeIrağ: Uzak 
 
							
						 |