Hiç Rıdvan Yıldız Sayı:
107 -
Kime gülsem kimsesiz kalıyor ellerim
Kan içiyor kurşunlanan duvar yazıları
Baruttan gömüt olmaz diyorum
Acı güllerin üstüne doğuyor her sabah
Sazın telleri uzanan yol bozkırın sessizliğine
İçimde kuşların coşkun mavisi düşkün
Sürgünüm sulardaki telâş gibi
Nar parçalanıyor, curcunada yalnızlık
Çağın kamburu istifli yalanlar
Aylak bulutların haritası sabah
Ellerim kadar kimsesiz
Sesimde çürüyen mevsimler pervane
Dönüyor destursuz hudutlarda kimsesiz
Genleşen zamanda yabancılaştım
Kesildi soluğum
Hâlâ içimde kalan kim?
|