Ufukların Yandığı Yerde
Erkan Karakaya

  Sayı: 115 -

Tweetle

gün batmaya başlayınca,

sema kızıl perdelerini çeker

bulutların penceresine.

güneş kor olur

yakmaya başlar ufukları.

ay bütün cilvesiyle

bir köşede bekler güneşin batmasını.

tüm efsunuyla kararır gökyüzü.

senin olduğu yeri,

yıldızları seyre dalarım.

bir taraftan yelkovan akrebi,

aydınlık karanlığı,

güneş ayı kovalamaya başlar.

ve tüm insanlar,

yeni doğan günün heyecanıyla

kalkar yatağından;

yeni umutlar için,

mutlu bir gelecek için

beyinlerinde kurdukları ütopyalarla.

bense hep aynı yerde beklerim.

güneşin batmasını

ve ay ışığının sen’de yakamozlaşmasını beklerim

güneşin battığı yerde

ufukların kor olup yandığı o yerde…