|
Sana geliyor Cahit Ay Sayı:
126 -
 Ben çok şey denedim, kalması için…
O emrine uydu! Sana geliyor!
Boşuna çırpınsın “nasıl” ve “niçin”…
Ne dediysen; duydu! Sana geliyor…
Sağ yanını aldın, sözü tükendi.
Kulağı, ayağı, gözü tükendi.
Tâ ciğerden dedi: Yazı tükendi!
Olacağı buydu; sana geliyor…
Solgun dudağında tebessüm çaktı.
“Ne beyhude uğraş” der gibi baktı!
Senden aldığını, sana bıraktı.
Beni yetim koydu, sana geliyor…
Sabah ezanında avutmuş beni.
İlk cümlemi yazıp, okutmuş beni.
Bu nasıl bir davet? Unutmuş beni!
Yıldızımdı, kaydı. Sana geliyor…
Sımsıkı sarıldım, gitmesin diye.
Bana bir tek bunu etmesin, diye.
Naz ettim, tepindim, bitmesin diye.
Beni hiçe saydı, sana geliyor…
En sevdiğim, en üzdüğüm adamdı!
En küstüğüm, en kızdığım adamdı!
Adamlık ne, en süzdüğüm adamdı!
Kefenini yaydı, sana geliyor…
Sen Afuvv’sun, rahmet eyle, Yârabbi!
Refîkini Ahmet eyle, Yârabbi!
Mekânını cennet eyle, Yârabbi!
Bir Mustafa aydı, sana geliyor…
Bir Mustafa Ay’dı; sana geliyor…
|